MADRID

A catedrática de Lingua Castelá e Literatura e doutora en Filosofía e Letras impartiu na Delegación da Xunta a conferencia “Seis poemas galegos de Federico García Lorca”  

MARÍA DE LA FIGUERA: “LORCA XA COÑECÍA E ADMIRABA A POESÍA GALEGA, PERO CANDO VIAXOU A GALICIA SENTIU EL MESMO ATRAPADO POLA MELODÍA DA PAISAXE E DA LINGUA” 

María de la Figuera, na súa disertación, acompañada por Ramón Jiménez, con unha proxección de García Lorca

Fotos: Casa de Galicia

Infogauda / Madrid

 A catedrática xubilada de Lingua Castelá e Literatura e doutora en Filosofía e Letras pola Universidade Complutense de Madrid María de la Figuera López afirmou hoxe na Delegación da Xunta de Galicia en Madrid/Casa de Galicia que “Lorca xa coñecía e admiraba a poesía galega, pero cando viaxou a Galicia sentiu el mesmo atrapado pola melodía da paisaxe e da lingua, da forza do mar e das xentes”. Fíxoo no transcurso da conferencia “Seis poemas galegos de Federico García Lorca”, que impartiu nas súas instalacións.  

 En representación do delegado da Xunta e director da Casa, José Ramón Ónega, a conferenciante foi presentada polo coordinador de Actividades Culturais da Casa, Ramón Jiménez, quen valorou que De la Figuera “converteuse en especialista no poeta granadino, segundo pode apreciarse no seu currículo, pola divulgación que fixo da súa figura mediante as conferencias que co título da de hoxe aquí ofreceu en diversos centros culturais galegos, así como do estudo das claves lorquianas de Almodóvar na súa película ´Hable con ella´”.  

Imaxe da conferencia de María de la Figuera, con parte dol público que asistiu

 Sinalou así mesmo que “outro autor sobre o que tamén sente predilección e do que tamén lle gusta falar en público é Manuel Rivas, sobre todo da súa novela ´Os libros arden mal´”, ademais de reflexionar en conferencias sobre outros escritores ou libros. Por outra banda, apreciou que con este breve poemario de seis poemas, que se publicou en 1932 na editorial Nós, Lorca “realizou unha extraordinaria achega lírica ao galego”.  

 “Á miña chegada a Galicia (…) Sentín poeta galego, e unha imperioso necesidade de facer versos, o seu cantar obrigoume a estudar Galicia e o seu idioma”, lembrou Da Figuera que deixou devandito Federico García Lorca. Tamén que o poeta “rende a súa homenaxe a esa terra que lle achega tanto sentimento e beleza versificando na súa lingua nunha época en que se marxinaba o galego: ante todo, Federico era poeta do pobo”.  

 Segundo a conferenciante, García Lorca, “nos seus poemas canta á lúa, ao amor, á morte, tres nervaduras que traspasan todas as súas obras, e establece unha conexión íntima con Rosalía de Castro, a súa ´saudade´ chora nos versos de Lorca e reflíctese nas molladas rúas de Santiago á luz da lúa”.  

 De la Figuera afirmou que os poemas galegos de Lorca “tiveron unha gran acollida, eloxiáronos tanto Castelao como Álvaro Cunqueiro en España e en Hispanoamérica foron difundidos tanto polos intelectuais exiliados como polos que emigraron por necesidade económica, todos aqueles a os que el chamaba ´trasterrados´”.  

 María de la Figuera López, filla de nai galega, de Redes-Ares (A Coruña), é autora das publicacións “Unamuno: de la pesadilla nihilista al ensueño de totalidad” (Revista de Anales do Seminario de Historia da Filosofía da Universidade Complutense de Madrid), “A risa como expresión lúcida de la paradoja existencial”, tese doutoral publicada pola Universidade Complutense de Madrid, e a novela “Son estelas en el mar” (Amazon), ambientada en Cangas do Morrazo. Impartiu varias conferencias de temáticas diversas, nas que tamén fixou a súa atención nas claves lorquianas no cinema de Almodóvar.