A GUARDA

OS FILMES DO COSTIÑA

Proxecto Socheo / A Guarda

 A descuberta dos filmes familiares do Costiña foi o que motivou a organización desta exposición. Nela poderemos ver as imaxes tal cal apareceron. Foron filmadas entre 1926 e 1929. A datación fíxose contemplando a idade das fillas do Costiña, as protagonistas dos filmes. Celia, a filla maior, naceu no ano 1923. As primeiras imaxes dela son con 2 anos e medio e a súa filmación prolóngase até que ten case seis anos. Despois desta fase o autor incorporou intertítulos para crear unha mínima historia co que estruturar o seu visionado. Mais esta orde modificouse coas distintas proxeccións porque se barallaban os seus contidos. O conxunto pode agruparse en catro bloques; imaxes privadas na casa que tiñan en Laxe Grande, imaxes bucólicas e pastorís na aldea, no Castro, imaxes do pobo, especialmente das festas de setembro, e imaxes do barrio da Marina cun forte compoñente etnográfico. Son filmes familiares onde se nota como o Costiña se afai ao medio, mais alén da calidade artística hai que fixarse no seu elevado valor documental.

Preguntas e respostas:

Como eran as películas do Costiña?

Material: celuloide (material flexible onde se suceden imaxes) | Fotogramas: cada cadro de imaxe en negativo. No cinema dixital hai que falar de frames. | Fotogramas por segundo: 16 (o normal é 24) | Formato: 9,5 mm (9,5 mm como ancho de encadre e buracos de arrastre no centro) | Branco e negro (podían estar coloreadas a man ou se aplicaban veladuras ou filtros) | Sen son (sen diálogos, sen música, sen ruídos) | Marca: Casa Pathé-Baby (Francia)

Cinema mudo ou cinema silente?

Falar de cinema mudo non é correcto xa que as proxección eran acompañadas de música, sons, narradores ou imaxes-movemento que mostraban como se facían sons (por exemplo a secuencia do Costiña onde as atadeiras cantan). O cinema silente é o período que vai desde a orixe do cinema (1895) até que se vai instaurando o cinema sonoro tras o filme O cantor de Jazz (1927). Unha etapa onde o cinema alcanzou gran expresividade xa que so se podían empregar o mundo das imaxes.

Que é o cinema familiar ou caseiro?

O cinema comezou en cafés, pasou aos alpendres das feiras, aos teatros e finalmente ás salas de cinema. Tamén houbo unha preocupación de levar o cinema as casas. Entre os filmes do Costiña atopáronse películas comerciais (noticiarios, cómicos, relixiosos) que O Costiña mercaba como se foran un videoclub. Mais o interese do Costiña levouno a mercar unha cámara para facer os seus propios filmes. Atopáronse 8 rolos cunha duración duns 15 minutos cada un, 4 eran filmes comerciais e 4 foron imaxes filmadas por el.